24/03/2022; autor: Fundacja TERAZ
Film Edwarda Bergera jest realizacyjnym majstersztykiem, a zarówno zdjęcia Jamesa Frienda, jak i muzyka Volkera Bertelmanna, powodują, że wstrzymujemy oddech, a po ciele przechodzi niejeden dreszcz.
„Na Zachodzie bez zmian” (oryginalny tytuł „All Quiet on the Western Front”) to klasyczna powieść Ericha Marii Remarque’a, która ukazała straszne doświadczenia żołnierzy podczas I wojny światowej. Powieść ta stała się literackim arcydziełem i była adaptowana na ekran kilkukrotnie, ta – niemiecka, jest wciskająca widza w fotel.
„Na Zachodzie bez zmian” to brutalna i bezkompromisowa opowieść o okrucieństwach i absurdach wojny. Ukazuje przemoc, strach i bezsensowność walki, a także wpływ wojny na młodych żołnierzy, którzy muszą stawić czoła nie tylko niebezpieczeństwom frontu, ale także traumatycznym przeżyciom.
Opowieść ta jest głęboko emocjonalna i wyjątkowo realistyczna. Widz jest świadkiem przemiany młodego i naiwnego Paula Bäumera w weterana wojny, który musi zmierzyć się z własnym przetrwaniem w brutalnym otoczeniu.
Produkcja, która oddaje ducha i treść oryginalnej powieści, a ponadto pokazuje w barwny, realistyczny sposób wszystko to, co w książce tworzy się w naszej osobistej wyobraźni. Taka adaptacja jest w stanie wzruszyć i zmusić do refleksji nad koszmarnymi konsekwencjami wojny oraz ceną, jaką płacą za nią młodzi ludzie. „Na Zachodzie bez zmian” jest nie tylko ważnym dziełem literatury, ale także przestrogą przed okrucieństwem wojny, która jest aktualna przez wieki.
W świetle zmian, które przyniósł nam w tych dniach nie zachód, a wschód, to opowieść, która ma być alarmem dla nas, dla ludzkości. Alarmem do przebudzenia i powiedzenia w końcu każdej wojnie STOP.