20/01/2022; autor: Fundacja TERAZ
Praca w zawodzie medycznym to wyjątkowe wyzwanie. Lekarze i pielęgniarki codziennie stawiają czoła trudnym decyzjom, emocjonalnie trudnym sytuacjom i ciągłemu napięciu. Ich praca jest kluczowa dla zdrowia i życia pacjentów, ale niesie też za sobą duże ryzyko wystąpienia Syndromu Stresu Pourazowego (PTSD). W ostatnich latach prowadzone badania rzucają światło na to, jakie to wyzwanie staje przed pracownikami służby zdrowia, a także jakie działania można podjąć, aby pomóc im w radzeniu sobie z PTSD.
PTSD: Nie tylko u Weteranów
Do niedawna PTSD kojarzyło się głównie z weteranami wojennymi, którzy doświadczyli trudny, traumatycznych wydarzeń na polu bitwy. Jednak badania pokazują, że pracownicy służby zdrowia są podobnie narażeni na rozwinięcie tego zaburzenia. Szczególnie, doświadczenie wyzwań związanych z ratowaniem ludzi w okresie pandemii COVID-19 istotnie uwypukliło ten problem. Dla wielu lekarzy i pielęgniarek praca oznacza częsty kontakt z cierpieniem, śmiercią pacjentów, a także wyzwaniami etycznymi. Często są świadkami tragedii rodzinnych i przemocy. Wszystko to może prowadzić do chronicznego stresu i traumy psychicznej.
Badania nad PTSD w Zawodach Medycznych
Badacze przeprowadzający badania nad PTSD w zawodzie medycznym zwracają uwagę na kilka istotnych kwestii:
- Wysokie Ryzyko: Badania wykazują, że pracownicy służby zdrowia mają wyższe ryzyko rozwoju PTSD niż wiele innych grup zawodowych. Często są narażeni na stresory związane z pracą, które mogą prowadzić do chronicznego stresu.
- Niedostateczne Rozpoznawanie: Jednym z wyzwań związanym z PTSD w zawodzie medycznym jest fakt, że często pozostaje ona nierozpoznana. Pracownicy służby zdrowia są przeważnie zajęci opieką nad innymi, co może sprawić, że ignorują swoje własne potrzeby psychiczne.
- Wpływ na Opiekę Pacjentów: PTSD może znacząco wpłynąć na jakość opieki nad pacjentami. Pracownicy cierpiący na to zaburzenie mogą być mniej empatyczni, bardziej podatni na błędy medyczne i bardziej podatni na wypalenie zawodowe.
Skutki PTSD dla osób wykonujących Zawód Medyczny
PTSD może mieć ogromny wpływ na pracowników służby zdrowia:
- Zespół Wypalenia Zawodowego: Pracownicy z PTSD są bardziej narażeni na zespół wypalenia zawodowego (burnout). Często odczuwają przewlekłe zmęczenie, dezorganizację, i utratę zainteresowania pracą.
- Problemy Zdrowotne: PTSD może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, takich jak bezsenność, nadciśnienie, bóle głowy i problemy z układem trawiennym.
- Izolacja Społeczna: Osoby z PTSD mogą wycofywać się społecznie, unikać kontaktu z innymi i zaniedbywać swoje relacje osobiste.
- Zwiększone Ryzyko Samobójstwa: Badania wykazują, że pracownicy służby zdrowia, którzy cierpią na PTSD, mogą być bardziej narażeni na myśli samobójcze i próby samobójcze.
Pomoc w PTSD u osób wykonujących Zawód Medyczny
Walka z PTSD w zawodzie medycznym jest trudna, ale możliwa. Oto kilka kluczowych kroków:
- Rozpoznanie i Wsparcie: Pracownicy służby zdrowia powinni być edukowani w zakresie rozpoznawania objawów PTSD u siebie i innych. Wsparcie ze strony przełożonych i kolegów z pracy może być kluczowe.
- Profesjonalna Pomoc: Terapia psychologiczna, takie jak terapia poznawczo-behawioralna czy terapia EMDR, może być skutecznym narzędziem w leczeniu PTSD.
- Samopomoc: Ćwiczenia relaksacyjne, medytacja i regularna aktywność fizyczna mogą pomóc w zarządzaniu stresem i poprawie samopoczucia.
- Przywracanie Równowagi Pracy i Życia Prywatnego: Ważne jest, aby znaleźć równowagę między pracą a życiem prywatnym, aby uniknąć nadmiernego wypalenia zawodowego.
- Edukacja i Wspieranie Kultury Organizacyjnej: Szpitale i placówki medyczne mogą wprowadzać programy edukacyjne i wspierać kulturę organizacyjną, która promuje zdrowie psychiczne pracowników.
Podsumowując, PTSD w zawodzie medycznym to ważny temat, który wymaga uwagi i działań. Badania pokazują, że pracownicy służby zdrowia są narażeni na wiele stresorów związanych z pracą, które mogą prowadzić do tego zaburzenia. Jednak zrozumienie, rozpoznanie i wsparcie mogą pomóc pracownikom medycznym w radzeniu sobie z tym wyzwaniem i kontynuowaniu swojej ważnej pracy opieki nad pacjentami.